Eşlerin Evlilik Birliği Giderlerine Katılma Yükümlülüğü

Eşlerin Evlilik Birliği Giderlerine Katılma Yükümlülüğü

TMK 186. Maddesi ve Eşit Katılım

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 186. maddesinin 3. fıkrasına göre, eşler evlilik birliğinin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlığıyla katılırlar. Önceki Medeni Kanun, giderlerin erkek tarafından karşılanması ilkesini benimsemişti. Bu yaklaşım, kadın-erkek eşitliğini erkekler aleyhine bozuyordu. Yeni Medeni Kanun ise, eşitlikçi bir anlayış benimseyerek, kadının da gücü oranında evlilik birliğinin giderlerine katılmasını zorunlu kılmıştır.

Emek ve Malvarlığı ile Katılım

Evlilik birliğinin giderlerine katılım sadece parayla değil, emekle de olabilir. Bu nedenle, çoğunlukla kadının evde ev işlerini yapması durumunda da, bu eşin evlilik birliğinin giderlerine katıldığı kabul edilir. Bu düzenleme, ev işlerini yapan kadınların emeklerinin de evin geçimine katkı sağladığını ve yükümlülüklerini yerine getirdiklerini kanunen hüküm altına almıştır.

Kadınların Ekonomik Bağımsızlığı ve Kanunun Önemi

Ülkemiz şartlarında, özellikle kadınların önemli bir kısmının ekonomik bağımsızlıklarını henüz kazanamamış olduğu düşünülürse, bu düzenlemenin son derece isabetli olduğu söylenebilir. Uzun yıllar boyunca değerlendirme dışı bırakılan ve karşılıksız kalan kadının ev işleri, çocuk bakımı ve kocanın işine yardımcı olma gibi emek faaliyetleri, özellikle boşanma durumlarında hesaba katılmak suretiyle kanuni bir değere kavuşmuştur. Bu sayede belirli bir geliri olmayan evli kadınların mağduriyeti büyük ölçüde önlenmiştir.

Ekonomik ve Sosyal Güvenceler

Ancak Başpınar'a göre, bu düzenleme emeğini ailesine hasreden eş için yeterli değildir. Emeğini ailesine hasreden eşin, ayrıca sigorta ettirilmesi ve primlerinin aile bütçesinden ödenmesi gerekmektedir. Bu konuda sosyal güvenlik kanunlarında da düzenleme yapılmalıdır.

Eşlerin evlilik birliğinin giderlerine katılma yükümlülüğü, modern ve eşitlikçi bir anlayışla yeniden tanımlanmıştır. Emeğin de maddi katkı kadar değerli kabul edilmesi, özellikle ev hanımlarının mağduriyetini önleyici önemli bir adım olmuştur. Ancak sosyal güvenlik düzenlemeleriyle bu katkının daha da pekiştirilmesi, aile içindeki emeğin tam anlamıyla tanınması ve korunması açısından gereklidir.