Evlilik, eşlerin bir araya gelerek ortak bir amaç doğrultusunda birleştiği bir birlikteliktir. Türk Medeni Kanunu'nun 185. maddesinin 2. fıkrası, evlilik birliğinin mutluluğunu sağlamakla yükümlü olduklarını belirtir. Bu, evlilik hukukunun en temel ve en güçlü kuralıdır.
Eşler, evlilik birliğinin mutluluğunu korumak için elbirliğiyle çalışmalıdır. Her eş, evliliklerinde huzur ve mutluluğu sağlamak için gereken çabayı göstermelidir. Bu, aile içindeki uyumun ve sağlam ilişkilerin temelini oluşturur.
Evlilik birliği, sadece eşler arasındaki bireysel ilişkileri değil, toplumsal ve manevi amaçları da içerir. Her eş, evliliklerinin topluma olumlu bir katkı sağlaması için çaba göstermelidir. Bu, aile kurumunun güçlenmesine ve toplumun refahına katkıda bulunur.
Evlilik birliğinin temel amacı, eşlerin birlikte mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmesini sağlamaktır. Bu sağlanmadığı takdirde, evlilik birliği sadece bir formaliteye dönüşür ve beklenen faydalar gerçekleşmez. Dolayısıyla, her eşin evliliklerinde mutluluğu ve huzuru sağlama sorumluluğu vardır.
Evlilik birliğinin mutluluğu her durumda değerlendirilmelidir. Her aile farklıdır ve mutluluğun ölçütleri farklılık gösterebilir. Dolayısıyla, her somut olay, kendi koşulları göz önünde bulundurularak ayrı ayrı ele alınmalıdır. Bu, adil ve dengeli bir değerlendirme sağlar ve evlilik birliğinin güçlenmesine katkıda bulunur.